pjesa e 8

Ajo u kthye e gjitha drejt tij. Mbeshteti  krahët ne gjunje dhe po e shihte. Kaq kishte mesuar, se kurrsesi nuk mund ta njohesh nje njeri vetem duke e pare. Ne shume raste njerez qe ajo I kishte pare si model kishin ardhur ne vendin e saj te punes te shoqeruar. Dhe ne mendjen e saj ky model ishte rrezuar. Duke kaluar ca kohe,  kishte ndryshuar mendim perseri. Fakti qe njeriu  zgjedh te shoqerohet me njerez te ndryshem  nuk e ben me ate njeri me te keq, e ata qe nuk shoqerohen njerez me te mire. 
Instikti ate nuk e zhgenjeu, e vuri pas xhamit me nje shikim.  Ajo I drejtoj syte ku deshironte ndërsa me ze te ulet nga buzet I erdhi nje melodi.  Shikimi saj e vuri ate ne siklet aq sa nuk po ndihej me rehat.
-Pse me shikon ashtu?!
Vertet, ajo po I shihte me kujdes pjesen e djathe te fytyres.  Ku ndaj mjekra me faqen, si disa vija te kuqe I dalloheshin ne lekure, rrudhat ne cep te syrit, si lidhej mjekra me floket e shkurtra. Si do te ishte aroma e tij afër, dhe pastaj mjekra ne gush. Ai nuk kishte thinja, ndonje te rralle e dukej qe ishte pastruar me kujdes. Shpirti I saj luftarak u zgjua,  dhe nje vale ngrohtesie i pushtoj trupin. Ajo ishte gati te pushtonte boten e tij.
- Me thuaj qe kemi pak rruge, ajri ketu ndryshoj...
Dhe nuk vonuan te arrijne. Ajo kishte xhaketen e tij blu veshur. Ndersa ai mori nje xhakete ne bagazh e me pas I hapi deren. Ajo u kap ne krahun e tij dhe te dy hyne brenda.  Te dy ishin te gjate mbi mesatare. Ai u ndje aq mire kur kokat u kthyen ne drejtim saj e ajo ishte kapur tek ai dhe e drejtoj ne pjesen me te veçuar te barit.  Ai e njihte kete vend, pavarsisht se kishte kohe qe merrte vetem uje kur ulej. 
Ajo hoqi xhaketen dhe te dy porositi uiski.

Popular posts from this blog

pjesa 7

 - Ai hyri ne makine kur e telefonoi. Gjate pjeses tjeter te mbremjes nuk arriti ta shihte me, vajzat me te cilat e kishte pare nuk i kishte dalluar mire dhe keshtu e humbi nga syte. Donte ta pyeste nese ishte mire, ndersa ajo i nisi me mesazh nje adrese e cila gjendej 20-minuta larg nese nuk kishte trafik. Dhe ai nuk e mendoj me dy here. Heren e pare ai shkoj tek ajo, e tani ajo po shkonte drejt tij. Nuk eshte e zakonshme por dicka duhet te kishte ndodhur me te derisa mori kete hap. Ai mendoj perseri se nuk dinte asgje per te por ajo e thirri dhe ai do te shkonte. Ashtu e gjetin ne buze te trotuarit duke e pritur ende me fustanin jeshil te gjate, pa xhakete. Ajo e pa qe ai po vinte, e dalloj ate dhe u afrua. Ai drejtonte nje Audi Q 5 Premium. Ajo mendonte se Audi ishte me teper makine per vajza por nuk kishte ndermend tja thoshte kete ne ate moment qe donte vetem te hynte ne nje ambjent te ngrohte. Ai ndaloj tek kembet e saj dhe ajo hapi menjehere deren. -Kisha shume ftohte ndaj n...
Read more

pjesa e 6

 Qendroj dhe pak ne tuale derisa telefoni i saj filloje te dridhej, ajo u pergjigj duke thene menjehere se po dilte. U takua me vajzat ne dalje dhe shkuan pa kthyer koken pas. Te treja kishin shperndar punet ne zyra te ndryshme e kishin marr premtime se do ti telefononin. Mbremja kishte shkuar shume mire e u nisen per te lene ne shtepi ate te paren. Jashte temperatura ishte e ulet megjithese ishte pranvere por koha ishte ende e pa qarte. Ajo veshtronte jashte, po afrohej ne shtepi. A ishte gati per tu kthyer? Ne rruge kishte pak makina e rruga zgjati me pak nga sa mendonte ajo. Arriti. Perqafoj vajzat dhe doli, i ngriti doren dhe njehere dhe mbeti aty.  Ajo kieshtu kishte qne gjithmon, duronte sa duronte e me pas shkonte duke qare ne kraher e tyre per te folur e diskutuar cdo gje. Sa nete kishin kaluar me njera tjetren duke biseduar e nese kishte dicka per te cilen ajo ndihej me fat ishte pikerishte miqesia. Mikeshat e saj te shpirtit. I fothi e thau, por kembet se shtynin. Me...
Read more

pjesa e dytë (2)

Salla e gjitha shkëlqente nga ndriçimi i cili bashkë me gotat e kristalit reflektohej dhe përthyhej. Ato qeshnin me njëra tjetrën kur mendonin se duhet t'u shkonin pas noterëve dhe avokatëve në moshë, me syze e të lodhur duke folur pak e pa dëshirë me këta studentë të rinj por që ato do ti shkonin pas se u duhet ajo praktika dhe kjo i vishte me buzëqeshje. Morën nga një gotë në dorë dhe u zhvendosën drejt qëndrës së sallës e cila po mbushej ngadalë. Ajo ndiente shumë sy që binin mbi të. Dhe në mos të doja, një vajzë aq të gjatë do e shihje. Shkëlqente e gjitha në atë sallë të mbushur me bardhë a zi me të jeshilen e saj por pa bërtitur.  Si një fllad i lehtë ere që me shumë elegance qendronte hijshëm dhe ecte plot me siguri. Por siklet ishte sigurisht kur duhet të flisje e shpjegoje për punët e tua, të tregoje se çfarë dije të bëje mirë. Në orën 20:30 rektori mori fjalën hyrëse, falenderoj dhe pasi një prezantimi e deklaroj mbrëmjen të hapur.  Në pjesën tjetër të sallës, atje k...
Read more